Danuta Słomińska-Paprocka

Pierwsze doświadczenia zawodowe zdobyła, pracując w dziale naukowo-oświatowym Muzeum Okręgowego w Toruniu. Od października 1962 roku była związana z Muzeum Świętokrzyskim w Kielcach, gdzie pełniła rolę w państwowej służbie konserwatorskiej województwa kieleckiego, koncentrując się na ochronie zabytków ruchomych oraz nadzorze nad pracami konserwatorskimi.

W 1968 roku objęła stanowisko kierownika, a następnie dyrektora Muzeum Ludowych Instrumentów Muzycznych w Szydłowcu, które było tworzony od podstaw. Zarządzając tą instytucją od 1976 do 1992 roku, miała ogromny wpływ na rozwój wystaw i gromadzenie największej w Polsce kolekcji instrumentów ludowych oraz warsztatów budowniczych. Jej współpraca z etnomuzykologami z Instytutu Sztuki Polskiej Akademii Nauk, a także bezpośrednie kontakty z muzykami przyczyniły się do eksponowania tych unikalnych zbiorów na wystawach stałych już w 1975 roku. Równocześnie, Danuta Słomińska-Paprocka sprawowała nadzór konserwatorski nad remontem zamku, który pełnił rolę siedziby muzeum, biblioteki i domu kultury.

W okresie od 1979 do 1992 roku pod jej kierownictwem działały także oddziały muzeum, takie jak Pracownia Konserwacji Dzieł Sztuki oraz Muzeum im. Oskara Kolberga w Przysusze, które otwarto w 1990 roku z okazji stulecia śmierci tego znanego folklorysty. Udało się jej, w przeciągu wielu lat swojej działalności, zgromadzić bogaty zbiór obiektów związanych z historią Szydłowca oraz sporządzić kilka popularno-naukowych monografii dotyczących tego regionu, dokumentując zabytkową architekturę, w tym piwnice z przełomu XVI i XIX wieku.

Jej zaangażowanie w ochronę dziedzictwa kulturowego zostało docenione wieloma nagrodami, w tym Srebrnym Krzyżem Zasługi, złotą odznaką Za opiekę nad zabytkami oraz tytułem Zasłużony dla powiatu szydłowieckiego.