Barbara Piwarska

---

Życiorys

Barbara Piwarska, utalentowana artystka, rozpoczęła swoją edukację w latach 1964–1970 na Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Gdańsku, gdzie poznała techniki malarskie w pracowniach znakomitych profesorów: prof. Krystyny Łady-Studnickiej, prof. Władysława Jackiewicza, prof. Jacka Żuławskiego oraz prof. Hanny Żuławskiej. Jej rozwój artystyczny kontynuowała jako gość-docent w Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Münster (RFN) w latach 1976–1980, gdzie uczyła projektowania rzeźbiarskiego w ceramice.

W 1979 roku zdobyła roczne stypendium przyznane przez Zarząd Komunalny Zagłębia Ruhry w Essen (RFN). Z kolei w latach 1985–1990 poświęciła się organizacji imprez kulturalno-politycznych, znanych pod nazwą „Spotkania w Naszym Domu” w Essen. Efektem jej pracy było również współorganizowanie wystaw sztuki pod tą samą nazwą w Essen w latach 1985-2004, a po 2005 roku kontynuacja tej działalności w Berlinie.

W 1987 roku objęła funkcję docenta w Domu Kultury „Zeche Carl” w Essen, a w latach 1987–1991 prowadziła pracownię projektowania rzeźbiarskiego w Europejskiej Letniej Akademii Sztuk Pięknych w Luksemburgu. W 1993 roku założyła Europejski Park Rzeźb w Tuchomiu, w województwie pomorskim. Od tego momentu stała się także współorganizatorką corocznych Międzynarodowych Sympozjów Artystycznych „Tuchomie”, odbywających się w Tuchomiu.

W 1997 roku zainicjowała działalność Stowarzyszenia Europejskiego Laboratorium Sztuki w Tuchomiu. Dodatkowo w latach 1983–1985 oraz 1988–1989 była zaangażowana jako współorganizatorka i uczestniczka Marszów Wyzwolenia Narodów na trasie Carsberg – Zamek Hombach (Niemcy). W 1985 roku reprezentowała Polskę na Kongresie Kultury Polskiej w Londynie, a w 1988 na Sympozjum Działaczy Niepodległościowych organizowanym przez Rząd RP na Uchodźstwie, także w Londynie.

Od 1971 roku Barbara Piwarska jest członkinią Związku Polskich Artystów Plastyków. Jej szerokie zaangażowanie obejmowało także Związek Artystów Plastyków IG Medien (Niemcy, 1982-2005), Stowarzyszenie Polskich Artystów Plastyków w Niemczech (od 1992), Chrześcijańską Służbę Wyzwolenia Narodów (Niemcy, 1982-1993) oraz Europejskie Koło Promocji Sztuki CEPA (członkini Prezydium 1990-1991). Od 1989 roku jest również uczestniczką Rady Zagranicznej Polskiego Stronnictwa Chrześcijańskiej Demokracji w Londynie.

Od 1970 roku zorganizowała ponad 120 indywidualnych wystaw w takich krajach jak Polska, Szwecja, Niemcy, Norwegia, Luksemburg, Hiszpania i Holandia. Dodatkowo od 1965 roku uczestniczyła w ponad 200 wystawach zbiorowych, odbywających się w Polsce, Niemczech, Francji, Luksemburgu, Norwegii, Holandii oraz Szwecji.

Twórczość

Barbara Piwarska jest artystką o wyjątkowej twórczości, która obejmuje liczne cykle obrazów i rzeźb. Jej prace można podzielić na kilka istotnych serii, które miały miejsce w różnych latach. Pierwszym z nich jest seria Ludzie-ptaki, która została stworzona w latach 1966-1972. Następnie, od 1970 do 1974 roku, powstała kolekcja Kobiety i konie. W latach 1974-1975 artystka wprowadziła do swojego dorobku cykl Ludzie na drodze, a w kolejnych dwóch latach, od 1975 do 1977, zrealizowała serię Wieczerze przy pustych stołach. Kolejne ważne dzieła to Klatki (1977) i Przestrzeń (dziura jako tworzywo malarskie), która trwała od 1976 roku.

Wśród późniejszych cykli należy wymienić Kolorowi żołnierze, Ludzie i konie, Panki z trójkątami, oraz Wieczne światło, wszystkie datowane na 1992 rok.

Oprócz malarstwa, twórczość Piwarskiej obejmuje rzeźby w ceramice i drewnie, które zyskały uznanie od 1977 roku. Artystka stworzyła obiekty ceramiczne w latach 1977-1991, a także prace powiązane z koncepcją W kręgu meduzy i trójkąta w latach 1990-1991. Jej dzieła takie jak Człowiek-obiekt gry oraz seria Pozwólcie śpiewać ginącym ptakom została zrealizowana w okresie 1991-1999. Tworzyła również sztukę pod hasłami Ludzie-Mumie, Ludzie bez serc, Ludzie bez głów, oraz Postacie kobiet i Konie.

Wszystkie te prace zyskały miejsca w licznych muzeach oraz kolekcjach sztuki, zarówno w Polsce, jak i poza jej granicami. Obecnie można je podziwiać w renomowanych instytucjach, takich jak Muzeum Narodowe w Warszawie, Muzeum Narodowe w Gdańsku oraz Muzeum Śląskie w Katowicach.

Poza tym, jej dzieła znajdują się także w Muzeum Okręgowym im. L. Wyczółkowskiego w Bydgoszczy, Muzeum Okręgowym w Toruniu, a także w Bibliotece Uniwersyteckiej – Gabinecie Rycin w Warszawie. Ich obecność sięga daleko poza Polskę, do znanych placówek w Niemczech, takich jak Diecezjalne Zbiory Sztuki w Essen oraz Miejskie Zbiory Sztuki w Berlinie. Można je także znaleźć w Belgii, Danii, Finlandii, Francji, Hiszpanii, Holandii, Luksemburgu, Norwegii, Szwecji, a nawet w USA i Wielkiej Brytanii.

Nagrody, wyróżnienia

Barbara Piwarska, znana ze swojej niezwykłej działalności, otrzymała wiele zaszczytnych nagród i wyróżnień w ciągu swojej kariery. Oto jej najważniejsze osiągnięcia:

• stypendium Zarządu Komunalnego Zagłębia Ruhry w Essen (Niemcy) w latach 1979-1980,
• Statua Neptuna w Oberhausen w roku 2003,
• wyróżnienie Journalia 2004 przyznane przez redakcję “Samo życie” w Dortmundzie w 2004 roku,
• wyróżnienie za zasługi dla rozwoju Miasta i Gminy Mogilno w 2006 roku,
• nagroda Prezydenta Miasta Gdańska w dziedzinie kultury w roku 2014.

Informacje w wydawnictwach encyklopedycznych

W wydawnictwach encyklopedycznych można znaleźć wiele informacji na temat Barbary Piwarskiej, która znana jest również pod pseudonimem Barbara Ur. Oto podsumowanie kluczowych publikacji dotyczących tej artystki:

• Piwarska, Barbara Pseudonim Barbara Ur, [w:] Kürt Bütow, Europejski Leksykon Artystów, tom III, Bavaria Kunstverlag, 1992, s. 240,
• Barbara Ur-Piwarska, [w:] Artyści z Essen, Kunsthaus Essen, 1994, s. 282–283,
• Piwarska Barbara Urszula z domu Ziółkowska, pseudonim Barbara Ur, [w:] Agata i Zbigniew Judyccy, Polonia – Słownik biograficzny, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 248,
• Zbigniew Andrzej Judycki, Piwarska Barbara Urszula, „Kwartalnik Biograficzny Polonii. Polacy w świecie”, nr 15, s. 34–36, 2000,
• Piwarska, Barbara Urszula (ps. Barbara Ur), [w:] Leksykon Polonii i Polaków za granicą Polak w świecie, Warszawa: Polska Agencja Informacyjna S.A. Wydawnictwo, 2001, s. 242–243,
• Piwarska – Ur Barbara, [w:] Maria Kalczyńska, Leonard Paszek, Niemieckie Polonica Prasowe – Deutsche Pressepolonica, s. 248–253,
• Europejskie Laboratorium Sztuki, Tuchomie, Opole: Państwowy Instytut Naukowy – Instytut Śląski, 2004.

---

Oceń: Barbara Piwarska

---