Marian Słowiński

---

Życiorys

Marian Słowiński przyszedł na świat 8 maja 1919 roku w Inowrocławiu. Właśnie w tym mieście ukończył podstawową i średnią edukację. W latach 1934-1937 uczęszczał do Szkoły Podoficerów Piechoty dla Małoletnich Nr 1 w Koninie. Przed wybuchem II wojny światowej, na początku września 1939 roku, był członkiem 8. kompanii szkolnej w 67. pułku piechoty, stacjonującego w Brodnicy.

W połowie września 1939 roku, Słowiński został skierowany do Rzeszowa, gdzie objął stanowisko instruktora w 167. Rezerwowym pułku piechoty. Sytuacja w kraju zmusiła go do ewakuacji, która doprowadziła go na Węgry. Do 4 kwietnia 1940 roku przebywał w węgierskim obozie internowanych w Érsekújvár, z którego udało mu się uciec do Francji. Tam, zyskał przydział do polskiego wojska i przeszedł szkolenie przeciwpancerne, biorąc udział w walkach pod Verdun, dowodzonych przez francuskie siły.

Następnie, przy pomocy polskiego okrętu, Słowiński przedostał się do Wielkiej Brytanii, gdzie do 1944 roku stacjonował w takich miastach jak Liverpool, Crawford oraz Dundee, służąc w 65. Batalionie Czołgów, a później w 1. Pułku Pancernym. To z nim brał udział w 1 Dywizji Pancernej generała Stanisława Maczka, uczestnicząc w lądowaniu w Normandii oraz w walkach na linii Chambois-Falaise, a także w wyzwoleniu Belgii i Holandii, w tym Bredy. Jego szlak bojowy zakończył się pod Wilhelmshaven w Niemczech. Po wojnie, do 1947 roku, mieszkał w Hanowerze, a w tym samym roku wrócił do Polski.

Od 1959 roku pracował w ambasadzie kanadyjskiej w Warszawie. Z początku pełnił funkcję kierowcy, a później awansował na stanowisko kierownika działu administracyjnego. W 1984 roku przeszedł na zasłużoną emeryturę. Po zakończeniu kariery zawodowej, aktywnie działał w wielu stowarzyszeniach kombatantów, w tym w warszawskim kole byłych żołnierzy 1 Dywizji Pancernej generała Stanisława Maczka.

Marian Słowiński zmarł 2 czerwca 2020 roku w wieku 101 lat. Jego życie zakończyło się, a pożegnano go na cmentarzu Bródnowskim, gdzie spoczywa w kwaterze 30F-2-3.

Ordery i odznaczenia

Marian Słowiński został odznaczony wieloma wyróżnieniami, które odzwierciedlają jego wybitne zasługi dla Polski oraz zaangażowanie w działania na rzecz niepodległości i honoru kraju.

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski – 9 listopada 2007, przyznany za znaczące osiągnięcia na rzecz niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej,
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski – 30 czerwca 2000, za szczególne zasługi w działalności kombatanckiej oraz społecznej,
• Krzyż Czynu Bojowego Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie z klamrami: „FALAISE – CHAMBOIS”, „AXEL”, „BREDA” oraz „WILHELMSHAVEN”,
• Medal „Za udział w wojnie obronnej 1939”,
• Medal „Pro Patria” – 13 listopada 2012,
• Medal „Pro Bono Poloniae”,
• Odznaka pamiątkowa 1 ppanc,
• Odznaka pamiątkowa 10 BKPanc,
• Krzyż Pamiątkowy 1 Dywizji Pancernej,
• Kombatancki Krzyż Pamiątkowy „Zwycięzcom” – 6 czerwca 2013,
• Krzyż Złoty z Gwiazdą „Za zasługi dla ZŻWP” – 8 maja 2018,
• Krzyż Oficerski Orderu Legii Honorowej – 3 lutego 2020, przyznany przez Francję,
• Medal Obrony – Wielka Brytania.

Lista odznaczeń Marianna Słowińskiego doskonale ilustruje jego poświecenie w walce o wolność oraz oddaną służbę na rzecz społeczności lokalny i krajowej.

---

Oceń: Marian Słowiński

---