Julian Siedlecki

Wojsko i służby mundurowe

Julian Siedlecki, znany również jako Seidel, to postać, która zapisała się w historii Polski jako major piechoty Wojska Polskiego. Urodził się 7 sierpnia 1896 roku w Inowrocławiu, a swoje życie zakończył tragicznie 11 września 1939 roku, podczas walk pod Giecznem.

Był on nie tylko żołnierzem, ale także odznaczonym kawalerem Orderu Virtuti Militari, co podkreśla jego odwagę i zasługi dla kraju w trudnych czasach II wojny światowej.

Biografia

Julian Siedlecki, znany z bogatej biografii, urodził się 7 sierpnia 1896 roku w Inowrocławiu, wówczas w Cesarstwie Niemieckim. Jego wczesne życie było determinowane przez wujostwo, które go wychowywało. Po wybuchu I wojny światowej, Julian został wcielony do armii niemieckiej, gdzie brał udział w intensywnych walkach na froncie zachodnim, wśród których wyróżniała się bitwa pod Verdun. Po pewnym czasie zdołał uciec na stronę francuską i w 1919 roku ukończył szkołę oficerską, przyjmując nowe nazwisko – Siedlecki.

Po powrocie do Polski, Julian pełnił rolę tłumacza w francuskiej misji wojskowej. W czasie konfliktu z bolszewikami walczył w szeregach 49 pułku piechoty. To właśnie 27 kwietnia 1920 roku, dowodząc 7. kompanią jako strażą przednią pułku, zdobył Mohylów Podolski. Osiągnięcie to było warte odnotowania: „W ręce żołnierzy 7-ej kompanii, porwanych dzielnością swego dowódcy, dostało się kilkudziesięciu jeńców, 1 działo, 4 karabiny maszynowe na taczankach, kilkadziesiąt koni, a w Mohylowie ponadto wiele materiału wojennego w postaci taboru kolejowego, pontonów, broni, amunicji i żywności”.

Podczas tego starcia Julian odniósł ranę w rękę, jednak mimo to jego heroizm został dostrzegnięty, za co odznaczono go Orderem Virtuti Militari oraz dwukrotnie Krzyżem Walecznych. Po zakończeniu działań wojennych, Siedlecki pozostał w armii, kontynuując swoją karierę jako oficer zawodowy w 49 pułku piechoty w Kołomyi. Już 1 czerwca 1921 roku otrzymał przydział do 18 Dywizji Piechoty. W 1922 roku, 3 maja, został zweryfikowany w stopniu porucznika z starszeństwem, uzyskując 1707 lokatę w korpusie oficerów piechoty. Natomiast 3 maja 1926 roku, prezydent RP nadał mu stopień kapitana.

Jego kariera wojskowa ewoluowała, gdy w czerwcu 1927 roku został przeniesiony z 49 pułku do Kadry Marynarki Wojennej w Świeciu. 23 grudnia tego samego roku przeszedł z 49 pułku do kadry oficerów piechoty, pozostając na dotychczasowym stanowisku. W marcu 1930 roku związał swoje losy z 70 pułkiem piechoty w Pleszewie i ukończył kurs dla wyższych oficerów w Rembertowie. Awans na stopień majora nastąpił z dniem 1 stycznia 1936 roku z 49. lokatą w korpusie oficerów piechoty.

Do wybuchu II wojny światowej Juliusz Siedlecki pełnił służbę w 70 pp, gdzie był dowódcą I batalionu. Wraz z tym batalionem walczył w kampanii wrześniowej, niestety poległ 11 września 1939 roku podczas natarcia w lesie pod Giecznem. Jego ciało zostało pochowane 13 września 1939 roku przy kościele w Strzegocinie.

W 1924 roku zawarł związek małżeński z Marią Kowalską i doczekał się dwóch synów: Jana oraz Bronisława.

Ordery i odznaczenia

Julian Siedlecki został uhonorowany wieloma odznaczeniami za swoje zasługi. Wśród nich znajdują się:

  • Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari – przyznany 17 maja 1921 roku,
  • Krzyż Walecznych – otrzymany dwukrotnie,
  • francuski Medal Pamiątkowy Wielkiej Wojny.

Konotacje w kulturze

Tomasz Piesakowski, historyk związany z emigracją, postanowił użyć pseudonimu Julian Siedlecki przy publikacji swojej książki.

Wydał on dzieło pod tytułem Losy Polaków w ZSRR w latach 1939–1986 w 1989 roku w ramach drugiego obiegu.

Przypisy

  1. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 05.08.2022 r.]
  2. Julian Siedlecki: Losy Polaków w ZSRR w latach 1939-1986. Edward Raczyński (przedm.). Wrocław: Agencja Wydawnicza Solidarności Walczącej, 1989.
  3. Kaczmarek 2009, s. 13.
  4. Rybka i Stepan 2006, s. 26.
  5. Rybka i Stepan 2006, s. 630.
  6. Fuglewicz 1929, s. 8.
  7. Fuglewicz 1929, s. 9.
  8. Fuglewicz 1929, s. 38.
  9. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 18 z 03.05.1926 r., s. 129.
  10. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 16 z 11.06.1927 r., s. 167.
  11. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 28 z 23.12.1927 r. Dodatek Nr 1, s. 8.
  12. Rocznik Oficerski 1923, s. 263, 436.
  13. Rocznik Oficerski 1924, s. 242, 379.
  14. Rocznik Oficerski 1928, s. 139, 219.
  15. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 8 z 31.03.1930 r., s. 106.
  16. Rocznik Oficerski 1932, s. 61, 598.
  17. Spis oficerów 1921, s. 161.
  18. Lista starszeństwa 1922, s. 101.
  19. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 21 z 28.05.1921 r., s. 996.

Oceń: Julian Siedlecki

★★★★★
Średnia ocena:4.89 Liczba ocen:13