Wiesław Rogowski


Wiesław Tadeusz Rogowski, znany także pod swoimi pseudonimami literackimi, takimi jak Tadeusz Lembowicz oraz Kellog Benjamin Jr, urodził się 6 lipca 1930 roku w Inowrocławiu. Przez całe swoje życie, które zakończyło się 3 czerwca 2002 roku, stał się znaczącą postacią w polskiej literaturze.

Był nie tylko poetą, lecz również uznawanym prozaikiem, autorem licznych utworów skierowanych do dzieci, a także twórcą słuchowisk radiowych oraz powieści sensacyjnych. Jego twórczość obejmowała różnorodne gatunki literackie, co czyniło go wszechstronnym i utalentowanym autorem.

Życiorys

Wiesław Rogowski to znacząca postać w polskiej literaturze i mediach. Ukończył filologię polską na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, gdzie uzyskał gruntowne wykształcenie, które dało mu solidne podstawy do dalszej kariery, a zwłaszcza w obszarze pisarstwa. Już w latach 1948–1950 aktywnie uczestniczył w działalności Związku Młodzieży Polskiej (ZMP), natomiast od 1950 roku był członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR).

Jego debiut literacki miał miejsce w 1949 roku, kiedy to zadebiutował na łamach tygodnika „Razem”. Z czasem zdobył uznanie w środowisku dziennikarskim, a w latach 1953–1959 pełnił funkcję redaktora w Polskim Radiu w Bydgoszczy. Po tym, w latach 1955–1964, współzałożył oraz redagował dwutygodnik „Pomorze”, gdzie rozwijał swoje umiejętności redaktorskie.

W latach 1960–1964 kierował Wydziałem Kultury Wojewódzkiej Rady Narodowej, a od 1964 roku osiedlił się w Szczecinie. Tam pełnił rolę redaktora naczelnego Rozgłośni Polskiego Radia, a od 1966 roku był redaktorem naczelnym dziennika „Głos Szczeciński”. W 1971 roku związał się z Warszawą, gdzie był redaktorem w dzienniku „Głos Pracy”, miesięczniku „Nowe Drogi” oraz tygodniku „Argumenty”.

Pseudonim „Lembowicz”, którego używał, był nawiązaniem do panieńskiego nazwiska jego żony. Po długim i owocnym życiu artystycznym spoczywa na Cmentarzu Południowym w Antoninowie, w kwaterze 14-B, rządzie II, miejscu 7.

Twórczość

Wiesław Rogowski, wybitny twórca, pozostawił po sobie bogaty zbiór dzieł literackich, które są świadectwem jego twórczej wszechstronności. Oto niektóre z jego najważniejszych utworów:

  • Awaria,
  • Ballady i wiersze,
  • Biały punkt,
  • Guz,
  • Jeśli już mam umrzeć…,
  • Kamienny bruk,
  • Miasto,
  • Neseser Marii Visconti,
  • Nie wykiwasz mnie, stary…,
  • Niepewność,
  • Noc,
  • Odmiana,
  • Owoc w dłonie,
  • Przedziwne przygody żołnierza Swobody. Baśń osnuta na motywach ludowych,
  • Ruch okrężny,
  • Słowo i trwanie,
  • Spotkanie na skraju cienia,
  • Śmierć pod Obidową,
  • Trója ze sprawowania,
  • Twardziel,
  • Zaległy wyrok,
  • Zapomniana przyjaźń Boya,
  • Zielone czyli Wakacje w Dłusku,
  • Złota czasza księcia Bogusława (1973).

Odznaczenia i nagrody

W czasie PRL Wiesław Rogowski był uhonorowany wieloma prestiżowymi odznaczeniami, które świadczyły o jego wkładzie w kulturę i społeczeństwo. Jego osiągnięcia zostały docenione poprzez przyznanie mu następujących wyróżnień:

  • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski,
  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
  • Złoty Krzyż Zasługi,
  • Srebrny Krzyż Zasługi,
  • Odznaka Zasłużony Działacz Kultury,
  • Srebrne Odznaczenie im. Janka Krasickiego.

Dodatkowo, artysta zdobył nagrody za swoje osiągnięcia w literaturze i działalności społecznej:

  • 1958 – nagroda Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy za twórczość literacką,
  • 1969 – nagroda Wojewódzkiej Rady Narodowej w Szczecinie za działalność społeczną,
  • 1985 – nagroda II stopnia Ministra Obrony Narodowej.

Przypisy

  1. Tomasz Węgielnik: Wiesław Rogowski, szczeciński dziennikarz i literat czy bezwzględny aparatczyk?. Portal regonalny Stetinum.pl [dostęp 18.11.2013 r.] (zarchiwizowane 26.08.2011 r.)
  2. Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze [online], www.cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 08.07.2020 r.]
  3. Kto jest kim w Polsce 1984. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1984, s. 811. ISBN 83-223-2073-6.

Oceń: Wiesław Rogowski

Średnia ocena:4.87 Liczba ocen:18