Justus Frantz

---

Życiorys

Justus Frantz rozpoczął swoją muzyczną podróż w bardzo młodym wieku. Zaledwie dziesięcioletni chłopiec, podjął naukę gry na fortepianie, a jego talent szybko dostrzegli znakomici pedagodzy – Eliza Hansen oraz Wilhelm Kempff, którzy uczyli go w Hochschule für Musik und Theater w Hamburgu, gdzie zdobył stypendium przyznane przez Niemiecką Narodową Fundację Stypendialną.

W 1967 roku, razem z kolegą Claus Kanngießerem, zdobyli drugą nagrodę podczas renomowanego Międzynarodowego Konkursu Muzycznego ARD w kategorii duetów wiolonczelowo-fortepianowych, co stanowiło początek międzynarodowej kariery Frantza. Jego debiut z Orkiestrą Filharmonii Berlińskiej, pod batutą Herberta von Karajana, miał miejsce w 1970 roku.

Nieco później, w 1975 roku, Frantz wystąpił w swoim pierwszym koncercie w Stanach Zjednoczonych z nowojorską orkiestrą New York Philharmonic Orchestra, gdzie dyrygentem był Leonard Bernstein, z którym nawiązał długotrwałą przyjaźń. W swojej karierze pracował także z innymi wybitnymi dyrygentami, w tym Carlo Marią Giulinim oraz Rudolfem Kempem.

W 1986 roku artysta założył Schleswig-Holstein Musik Festival, które stało się jednym z ważniejszych wydarzeń muzycznych tego regionu. Trzy lata później, w 1989 roku, został Ambasadorem Dobrej Woli UNHCR, rolę tę pełnił aż do przejścia na emeryturę. Ponadto, w 1995 roku, Frantz założył orkiestrę Philharmonia of the Nations w Hamburgu, z którą miał okazję współpracować przy różnych nagraniach, w tym z firmą Montblanc.

Od września 2013 roku, maestro Frantz pełni funkcję dyrektora muzycznego The Israel Sinfonietta Beer-sheba, gdzie kontynuuje swoją działalność artystyczną. Jego osiągnięcia zostały docenione w 2010 roku, kiedy to otrzymał Order Zasługi Landu Szlezwik-Holsztyn.

Życie osobiste Frantza jest równie interesujące – ma dwóch synów, Christophera Taintona, który jest w związku z pianistką Carol Tainton oraz Justusa Konstantina Frantza, którego matką jest Xenia Dubrowska.

Repertuar

Justus Frantz jest znanym pianistą, który w swojej karierze koncentruje się głównie na repertuarze z epok klasycyzmu i romantyzmu, z wyraźnym uwzględnieniem dzieł Mozarta. Jego nagrania obejmują liczne utwory na duet fortepianowy oraz zestawy dla czterech rąk, które opracował wspólnie z Christophem Eschenbachem.

---

Oceń: Justus Frantz

---