Kościół św. Barbary i św. Maurycego w Inowrocławiu

---

Historia

Budowa kościoła św. Barbary i św. Maurycego rozpoczęła się 13 sierpnia 1927 roku. Uroczystość jego konsekracji miała miejsce 2 lipca 1933 roku, a dokonał jej Biskup Polowy Wojska Polskiego, Józef Gawlina. W tym szczególnym momencie uczestniczyli również znani generałowie, w tym Stefan Pasławski oraz Wiktor Thommée, a także pułkownik Bolesław Mirgałowski, dowódca 59 pułku Piechoty Wielkopolskiej.

Na tę uroczystość licznie przybyli mieszkańcy Inowrocławia, wśród których był także prezydent Apolinary Jankowski. Obecność wojewody poznańskiego, hrabiego Roger Adam Raczyński, podkreśliła rangę tego wydarzenia.

Architektura

Świątynia, dedykowana świętym Barbarze i Maurycemu, którzy są patronami żołnierzy, została zaprojektowana w charakterystycznym stylu klasycyzującego modernizmu. Architekt Marian Andrzejewski z Poznania inspirował się kościołem ewangelicko-augsburskim w Warszawie. To dzieło, które zrealizowano w latach 1777-1781, jest dziełem uznanego architekta Szymona Bogumiła Zuga. Budowlane prace nad murem tej świątyni prowadził inowrocławski budowniczy, Franciszek Dźwikowski.

Kościół jest usytuowany na planie centralnym, a jego układ jest skonstruowany na rzucie greckiego krzyża. W centrum znajduje się eliptyczna rotunda, przykryta monumentalną kopułą, która swoim kształtem przypomina żołnierski hełm. Na tej kopule znajdują się owalne okna w stylu neobarokowym, co wprowadza do wnętrza przyjemne światło.

Między ramionami krzyża można dostrzec cztery zaokrąglone kapliczki, z których jedna pełni rolę zakrystii. Warto zauważyć, że zarówno kopuła, jak i dachy kapliczek były pierwotnie pokryte płytkami eternitowymi. Z kolei wysoka wieżyczka, która dopełnia architekturę świątyni, była pokryta blachą cynkową. W późniejszym czasie zarówno eternit, jak i cynk zostały zastąpione blachą miedzianą, co dodało nowego blasku całej budowli.

Organy

Organy w kościele św. Barbary oraz św. Maurycego w Inowrocławiu zostały wybudowane w 1917 roku przez uznaną firmę organmistrzowską Schlag & Söhne, która ma długą historię w tworzeniu instrumentów muzycznych o wysokiej jakości. Ten wyjątkowy instrument nie tylko wzbogaca dźwiękowy pejzaż kościoła, ale również odzwierciedla kunszt rzemieślniczy tamtych czasów.

W zakresie budowy instrumentu, wyjątkowe jest jego zróżnicowanie i bogactwo brzmieniowe, co można objaśnić poprzez jego dyspozycję, która przedstawia się następująco:

Manuał I	Manuał II	Pedał
Hauptwerk	Jalousienwerk	Pedal
1. Bordun 16′	1. Geigen-principal 8′	1. Subbass 16′
2. Principal 8′	2. Aeoline 8′	2. Violon 16′
3. Gedeckt 8′	3. Rohrflöte 8′	3. Bassflöte 8′
4. Gambe 8′	4. Gedackt-flöte 4′	_
5. Octave 4′	_	_
6. Pryncypał 4′ *	_	_
7. Flet 2′ *	_	_
8. Picolo 1′ *	_	_
9. Mixtura 3 rz.*	_	_

---

Oceń: Kościół św. Barbary i św. Maurycego w Inowrocławiu

---