Paweł Lelewski, urodzony 25 czerwca 1914 roku w Inowrocławiu, był polskim bokserem, który zdobył uznanie jako reprezentant swojego kraju. Jego talent i umiejętności w ringu sprawiły, że stał się znaną postacią w polskim sporcie bokserskim.
Choć jego kariera zakończyła się po 1939 roku, to pamięć o jego wkładzie w boks w Polsce pozostaje wciąż żywa.
Kariera
Paweł Lelewski był pasjonatem sztuk walki, który swoje umiejętności w sztukach szermierki na pięści rozwijał w rodzinnym mieście, zaczynając w 1931 roku w klubie Cuiavia Inowrocław. W 1933 roku postanowił zmienić swoje otoczenie i związał się z klubem Stella Gniezno, gdzie trenował przez dwa lata. Jego kariera sportowa nabrała szczególnego impetu, gdy dołączył do klubu Gryf Toruń w 1935 roku.
Najważniejszym osiągnięciem w jego sportowej karierze okazał się tytuł mistrza Polski zdobyty w 1939 roku, w kategorii półśredniej. W latach 1938-1939 miał zaszczyt reprezentować Polskę na arenie międzynarodowej, odnosząc dla swojej drużyny dwa znaczące zwycięstwa w mistrzostwach.
Niestety, po 1939 roku losy Pawła Lelewskiego stają się nieznane. Istnieją przypuszczenia, że nie przetrwał on trudnych czasów II wojny światowej, co pozostaje smutnym zakończeniem jego historii sportowej.
Pozostali ludzie w kategorii "Sport i rekreacja":
Tomasz Ciesielski (piłkarz) | Bogdan Jakubowski | Wojciech Kaźmierczak (siatkarz) | Henrijeta Konarkowska-Sokolov | Adam Świtek | Władysław Przybysz | Wojciech Kowalski (tenisista) | Krzysztof Szubarga | Jan Jaskólski | Jan Walczak (bokser) | Józef Daniel Krzeptowski | Tadeusz Kaźmierski (lekkoatleta) | Józef Dankowski (szybownik) | Jan Kobuszewski (lekkoatleta) | Andrzej Brończyk | Zdzisław Wojdylak | Piotr Banaszak | Wojciech Rosiński | Mirosław Milewski (piłkarz) | Franciszek KonarkowskiOceń: Paweł Lelewski