Jan Walczak (bokser)

Sport i rekreacja

Jan Walczak, urodzony 12 czerwca 1933 roku w Inowrocławiu, a zmarły 25 maja 2005 roku, był wybitnym polskim bokserem specjalizującym się w kategorii lekkiej.

Jego kariera sportowa odcisnęła się na historii boksu w Polsce, a jego osiągnięcia przyczyniły się do popularyzacji tej dyscypliny w kraju.

Życiorys

Jan Walczak, znany bokser, rozpoczął swoją przygodę z treningami bokserskimi dwa lata po zakończeniu II wojny światowej. W trakcie swojej kariery reprezentował różne kluby sportowe, w tym kolejno barwy Kolejarza Inowrocław, CWKS Warszawa, CWKS Bydgoszcz, Brdy Bydgoszcz, Astorii Bydgoszcz, Goplanii Inowrocław oraz Pogoni Mogilno.

W swojej bogatej karierze zdobył sześć medali na mistrzostwach Polski seniorów: złoty medal w 1959 roku, srebrne medale w 1956 i 1958 roku, a także brązowe w latach 1955, 1957 oraz 1960. W barwach CWKS Warszawa zdobył tytuł drużynowego mistrza Polski w 1955 roku oraz tytuł mistrza Wojska Polskiego.

Ważnym momentem w jego karierze były także występy podczas Światowego Festiwalu Młodzieży i Studentów w Moskwie w 1957 roku, gdzie wywalczył brązowy medal. W latach 1957–1958 dwukrotnie miał okazję wystąpić w reprezentacji Polski, odnosząc 1 zwycięstwo i 1 porażkę.

Według różnych źródeł, bokser stoczył około 350 walk, z czego 302 wygrał oraz 8 zremisował, lub 355 walk, w tym 304 wygrane oraz 8 zremisowane. Po zakończeniu kariery zawodniczej zajął się treningiem, pracując m.in. w Cuiavii Inowrocław.

Przypisy

  1. Sławomir Ciara, Kazimierz Kosiński Twarze pomorsko-kujawskiego boksu, wyd. Bydgoszcz-Grudziądz 2016 r., s. 175, 196.
  2. Piotr Osmólski Leksykon boksu, wyd. Sport i Turystyka, Warszawa 1989 r., s. 248.
  3. Galeria sportowców.

Oceń: Jan Walczak (bokser)

★★★★★
Średnia ocena:4.46 Liczba ocen:9