Henryk Pracki, urodzony 27 maja 1931 roku w Inowrocławiu, a zmarły 8 czerwca 2007 roku w Warszawie, był jednym z czołowych polskich prawników, wyróżniającym się specjalistą w dziedzinie prawa karnego. W swojej karierze pełnił ważne funkcje, w tym był zastępcą Prokuratora Generalnego RP oraz Prokuratorem Krajowym w latach 1996–2001.
Edukuj się na terenach swojego rodzinnego miasta, Pracki uczęszczał do Gimnazjum i Liceum im. Jana Kasprowicza w Inowrocławiu, gdzie w 1950 roku zdał egzamin dojrzałości. Warto wspomnieć, że w tej samej klasie znalazł się także przyszły prymas polski, Józef Glemp. Następnie w latach 1950–1954 kontynuował naukę na Uniwersytecie Jagiellońskim. Po uzyskaniu tytułu magistra prawa, rozpoczął pracę naukową w Katedrze Prawa Karnego pod kierunkiem profesora Władysława Woltera. Niestety, jego praca akademicka została przerwana wskutek obowiązkowego nakazu pracy w Powiatowej Prokuraturze w Wadowicach.
Po awansie do Prokuratury Wojewódzkiej, Henryk Pracki od 1970 roku był związany z Prokuraturą Generalną w Warszawie, co stało się kluczowym etapem jego zawodowej drogi. W 1980 roku uzyskał tytuł doktora nauk prawnych na Wydziale Prawa i Administracji UJ. Jego kariera culminowała w latach 1996–2001, kiedy to pełnił funkcję kierownika Prokuratury Krajowej, równocześnie piastując stanowisko zastępcy prokuratora generalnego.
Pozostali ludzie w kategorii "Prawo i sprawiedliwość":
Dorota Karczewska | Feliks Prusak | Bronisław SitekOceń: Henryk Pracki