Alicja Graczykowska-Koczorowska to wybitna postać w polskiej medycynie. Urodziła się 15 maja 1928 roku w Inowrocławiu, a zmarła 18 kwietnia 1999 roku w Poznaniu. Jej działalność jako lekarki, endokrynologa i diabetologa zasługuje na szczególne podkreślenie. Alicja posiadała tytuł doktora habilitowanego medycyny, co świadczy o jej wysokich kwalifikacjach oraz wkładzie w rozwój nauki.
W swojej karierze była związana z Akademią Medyczną w Poznaniu, gdzie miała możliwość realizacji licznych projektów badawczych oraz dydaktycznych. Ponadto, jej wiedza i umiejętności zostały docenione w Akademii Medycznej w Bydgoszczy, gdzie pełniła rolę profesora nadzwyczajnego.
Profesjonalizm Alicji Graczykowskiej-Koczorowskiej oraz jej wkład w medycynę polską pozostaną na zawsze w pamięci wielu, którzy mieli zaszczyt z nią pracować.
Życiorys
W 1946 roku rozpoczęła swoją edukację medyczną na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Poznańskiego. Ukończyła studia w 1952 roku, uzyskując dyplom lekarza na Akademii Medycznej w Poznaniu. Już w trakcie nauki podjęła pracę w pracowni endokrynologicznej II Kliniki Chorób Wewnętrznych oraz w Poradni Endokrynologicznej tej samej uczelni.
W latach 1952–1953 pracowała jako asystent w I Klinice Chorób Wewnętrznych Śląskiej Akademii Medycznej. Następnie od 1953 do 1972 roku związana była z Akademią Medyczną w Poznaniu, awansując od asystenta do adiunkta II Kliniki Chorób Wewnętrznych, której kierownikiem był profesor Jan Roguski. Zajmowała się również konsultacjami w obszarze chorób wewnętrznych w II Klinice Chirurgicznej AM w Poznaniu oraz w Wojewódzkiej Poradni Endokrynologicznej w Zielonej Górze.
Ukończyła specjalizację w zakresie chorób wewnętrznych w dwóch stopniach: I w 1956 roku oraz II w 1961. W tym samym roku uzyskała tytuł doktora medycyny, a w 1970 roku habilitację. Od 1973 roku była docentem w Instytucie Balneologicznym w Poznaniu, a w 1978 roku zorganizowała i stanęła na czele Oddziału Klinicznego, który później przekształcił się w Klinikę Chorób Przemiany Materii z Oddziałem Klinicznym w Ciechocinku. Od 1974 roku zasiadała w Radzie Naukowej Instytutu.
W latach 1977–1983 współorganizowała i kierowała Endokrynologicznym Ośrodkiem Naukowo-Badawczym w Świnoujściu. W 1980 roku uzyskała specjalizację w balneologii i medycynie fizykalnej. Przez dwa lata, od 1983 roku, odbywała kontrakt w szpitalu klinicznym w Darnie, w Libii. Po powrocie do kraju, krótko pracowała w Instytucie Balneologicznym, a od maja 1986 roku zasiliła szeregi pracowników naukowych Akademii Medycznej im. L. Rydygiera w Bydgoszczy.
Jako organizatorka i kierowniczka Zakładu Endokrynologii i Diabetologii, przekształciła go w Katedrę i Zakład Endokrynologii i Diabetologii Klinicznej, a od 1998 roku w Katedrę i Klinikę Endokrynologii i Diabetologii. W 1986 roku uzyskała specjalizację w zakresie endokrynologii, a w 1992 w zakresie diabetologii. Od 1991 roku była profesorem nadzwyczajnym AM w Bydgoszczy.
Jej prace badawcze obejmowały szereg zagadnień, takich jak diagnostyka i leczenie chorób gruczołów wydzielania wewnętrznego, badania nad otyłością i cukrzycą, a także komplikacje związane z ciążą u kobiet chorujących na cukrzycę. Przeprowadzała także badania dotyczące uzdrowiskowego leczenia w schorzeniach endokrynologicznych.
W swoim dorobku naukowym miała 105 prac, cztery podręczniki, skrypty oraz siedem innych opracowań. Od 1972 roku był członkiem Komisji Dietetyki Komitetu Terapii Doświadczalnej Wydziału VI Polskiej Akademii Nauk. Była aktywnym członkiem Towarzystwa Internistów Polskich, Polskiego Towarzystwa Endokrynologicznego, Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego, Polskiego Towarzystwa Balneologii i Medycyny Fizykalnej oraz European Association for the Study of Diabetes. Organizowała również bydgoski oddział Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego.
Zmarła w 1999 roku w Poznaniu.
Pozostali ludzie w kategorii "Medycyna i zdrowie":
Małgorzata Kotwicka | Jerzy Woy-Wojciechowski | Kazimierz Bonawentura NowakowskiOceń: Alicja Graczykowska-Koczorowska